Een eenmalige (potentieel) levensbedreigende gebeurtenis kan ons vermogen om onszelf adequaat in veiligheid te brengen stil leggen. In het geval van (be)dreiging neemt ons zenuwstelsel vliegensvlug beslissingen om ons lijf te redden, afhankelijk van de situatie. Deze gebeurtenis kan eenmalig voorkomen of herhaaldelijk in iemands leven plaatsvinden.

Trauma oftewel Post Traumatische Stress Stoornis (PTSS), kan worden gezien als een ingrijpende (schokkende) gebeurtenis waarbij iemand een intens gevoel van machteloosheid en een (acute) ontwrichting in diens leven ervaart.

Een schokkende gebeurtenis is voor ieder mens anders, omdat de subjectieve interpretatie (beleving) van een situatie een bepalende rol speelt. De intensiteit van het trauma wordt dus bepaald hoe iemand zijn situatie op dat moment beleeft. Hersenen en lichaam mobiliseren onbewust de acute stressreactie: vluchten, vechten, wegduiken en verbergen.

Indien we niet in staat zijn om onszelf in veiligheid te brengen en niet worden beschermd of ondersteund door onze omgeving, verlopen overlevingsreacties niet optimaal.  Met als gevolg dat we stress vasthouden in ons hoofd en lichaam. Wanneer hier geen aandacht aan wordt besteed nemen we dit met ons mee op ons levenspad.

Soms is men zich deze spanning (oftewel stress) niet eens bewust, zeker niet als deze al langer bestaat. We ervaren alleen de spanning zelf in ons lijf. Deze spanning kan weer leiden tot psychische of fysieke problemen. Hierbij kun je denken aan emotionele reacties waar je geen controle over lijkt te hebben of lichamelijke klachten zoals pijn kunnen op de voorgrond komen te staan.

Wanneer iemand vaak in deze ‘staat van paraatheid’ verblijft, conditioneren deze reactiepatronen het zenuwstelsel om bij stress sneller ontregeld te raken. Het zenuwstelsel wordt gevoelig voor triggers, die de stressreactie weer kunnen activeren.

Door middel van hypnotherapie kan er bewust worden gemaakt van wat onbewust is en kan er inzicht ontstaan in je eigen emoties en stressreacties.

Een andere vorm van trauma dan een jeugd- oftewel ontwikkelingstrauma of een herhaaldelijk trauma (denk aan geweld, misbruik, incest). Indien we niet in staat zijn om onszelf in veiligheid te brengen of om de situatie te veranderen, verlopen de overlevingsreacties niet optimaal en houden we stress vast. Hierbij zijn psychische problemen het gevolg van het ontbreken van de juiste verzorging en begeleiding tijdens de kindertijd of op latere leeftijd.

De wijze waarop wij gehecht zijn in de vroege jeugd blijkt hierbij gedurende het verdere leven een rol te spelen en ook bij de mate waarin wij met de doorgemaakte trauma’s omgaan. Deze strategie heeft ons ooit geholpen bij onze overleving, maar  draagt in het hier en nu bij aan het onderhouden van de klachten in de relatie met onszelf en met anderen.

Ook trauma’s die later in het leven worden doorgemaakt, kunnen verankerd blijven in het lichaam en geest en tot klachten leiden. Dit kan vergaande gevolgen hebben bij het aangaan van intieme relaties.

Ervaar je problemen in je relatie(s)? Mogelijk heeft dit een oorzaak in hoe je bent gehecht aan je verzorgenden. We noemen dit hechtingsstijl: de manier waarop je je emotioneel verbind met anderen, is gevormd door vroege jeugdervaringen. Jouw hechtingsstijl bepaalt zo de patronen in je volwassen relaties.

Heb je nog vragen of wil je graag een afspraak maken, dan kun je via deze pagina contact met mij opnemen.